Teksten van en door EZW
Dit gedichtje is van  Yvonneke, een bewoonster van den home.
Zij las dat in de klas voor, toen ze 10 jaar was, en Yvonneke is er nu 77.
Merkelijk is, dat sommige dingen echt zijn uitgekomen...
Peggytwo

 

Het jaar 2000,

In ’t jaar 2000 zegt mijn pa

Dan wordt het reuze fijn.

’t Is jammer dat jij en ik

er nier meer bij zal zijn.

 

Dan is heel ’t mensdom werkeloos,

Ja d’arbeid afgeschaft.

En wie niet rusten wil,

Wordt met kerkerrust gestraft.

 

Gebraden kuikens lopen rond,

Je hebt ze voor de pak.

En zwijntjes kloppen op de deur

Met ellen worst op zak.

 

Belasting hoeft niet meer betaald,

Geen krijgsdienst meer verricht

Op tijd een pintje pakken

Geldt als hoogste burgerplicht.

 

En wil je in de  middagstond

Een uurtje wandelen gaan,

Wel pak je vleugels en je vliegt…

Naar Kongo…of de maan.

 

In ‘t jaar 2000, zegt mijn pa,

Dan wordt het reuze fijn.

’t Is jammer dat ook jij en ik

Er niet meer bij zal zijn..
 


Ik heb een engelse vriendin  die zegt:
Je hebt twee soorten stof , liggend en dwarrelend stof
Het is de zaak ervoor te zorgen dat het dwarrelende stof niet gaat liggen
en het liggende stof niet gaat dwarrelen

maria-magdalena
 

 

mijn handen stinken weer naar geld,
een heel jaar opgespaard,
de koperen munten
heel veel zo voor de kleintjes
die moeten dan eerst tellen
hoeveel geld er in  de omslag zit
ze zijn steeds heel tevreden,
lekker is ook de koek
dat proeven ze dan later wel.
Twee keer heb ik mijn handen al gewassen
en nog steeds ruik ik het geld
dat koperen geld
het Europese geld.
Een oude remedie
de handen wassen met wat mosterd
dan zal die reuk wel weg zijn.
curieus maar van papieren geld heb ik
helemaal geen last,
en je zou toch denken...

Trema


Voor u iets zegt, vraag u eerst deze 3 zaken af:

  1.  Is het wel waar?

2.  Is het lief?

3.  Is het wel nodig?

 

Denk er steeds aan, belofte maakt schuld,

Zeg ook eens iets bemoedigends tegen uw medemens.

Probeer niet altijd negatief over iemand te denken:
Over horen zeggen liegt men veel !

Probeer eens te vergeven. 
Wie doet wat hij kan is een eerlijk man.

Indien u problemen heeft, spreekt erover.
Dit is de gemakkelijkste weg om ze op te lossen.

Tel niet meer tot 10…. 

Tel tot 1000 vooraleer u iets zegt dat de discussie nog erger kan maken.

Laat uw gelaatsuitdrukkingen boekdelen spreken.

Indien iemand u bekritiseert, controleer eerst of hij/zij gelijk heeft.

Indien ja, verander er dan iets aan... 
Indien nee, leef verder zodat niemand de kritiek gelooft.

En tot slot: Schaaf uw gevoel voor humor een beetje bij want: een glimlach is de kortste weg tussen twee personen..!!!
Peggytwo

Gramschap kan men voeden
iedere dag opnieuw
wie opgesloten zit in de cirkel
die heeft pech en ook veel pijn.

Gramschap, net als vreugde
draagt men niet alleen
er zullen altijd mensen zijn
die  gramschap zullen delen...

omdat ook zij in de cirkel zitten
de cirkel van de pijn
de pijn der gramschap

de cirkel is slechts een gebogen lijn
één kleinen stap
en men is  de cirkel uit,   bevrijd
en buiten de cirkel is er frisse lucht,
lucht die ruikt naar zuurstof
wit...en proper...en gezond...

Gramschap kan men voeden
met venijn...

Trema
waarom lezen jullie toch die pulp
pulp die ik schrijf
omdat ik niet beter weet
dan wat te schrijven?
het leven een beetje van me af te schrijven
weg, weg, weg,
me zelve - een beetje weg -
heel veel weg
als het even kan,
nog wegger dan weg…
klinkt gek
maar u kent het toch ook,
wegger dan weg.
en ja vaak is het pulp
gewoon verzonnen
maar wel - van uit ervaring - …
en soms ook schreef ik ervaring
en hoopte dat het een verzinsel was.
de waarheid ontloopt men niet
en “it’s a deal” dat past hier niet
het is niet kiezen of delen, nee
het is altijd delen…
voeten vegen aan de mat
en nergens anders…
ik schrijf voortaan voor één persoon op ezw
en jullie mogen meelezen
voor jullie zal het pulp wezen
voor haar een ietsiepietsie openbaring
wie was wie, en wie is wie?
en ja ik ga in eigen archief een en ander opzoeken
en weer eens op ezw leesbaar maken
voor haar en alle anderen de nieuwen, en mensen kort van geheugen…
zo maar uit mijn archief...

Werner

Trema
Gisteren hadden de weerlieden zwaar weer voorspeld,
en dat bleek ook juist te zijn, knappe detectiemethodes,
ze vergissen zich zelden nog.
 
De storm was aangekondigd, LM had
eten in huis gehaald alsof we
vier jaar bezetting zouden doormaken,
de enige die zich vergiste was ik :
geen sigaretten in huis.
 
Die moet ik zelf gaan halen, want LM vertikt het
sigaretten  op zijn boodschappenlijst te zetten.
 
'k Douchte wat later dan anders, omdat we
naar de berk en de populieren stonden te kijken.
En naar het klein eikje. En naar de druivelaar van de buren.
Houden die bomen  & groeisels het ?    Allemaal ?
 
- 'k Moet er sebiet toch door... zei ik.
- Waaróm? Gij waait wég bij dit weer !
- 'k Zal een paar bouten in mijn zakken steken hé.
 
(een standaardgrapje hier in huis,
'k ben 160 cm hoog en weeg 50 kg,
vandaar ballast in mijn zakken bij  zwaar weer.)
 
Toen ik uit de  badkamer kwam lagen er op tafel twee
pakjes sigaretten. Twéé.
 
LM had ze al gekocht, omdat hij niet wilde dat ik de deur uit ging.
Hij wou me niet weggegrepen zien door stormige waaiwinden.
Voorstellingsvermogen heeft charmes.
Maar bij momenten heeft zijn fantasie meer Beaufort dan
de wind in de schrijfsels van Esquivel !

----
 Sigaretten kopen is absoluut tégen zijn principes.
----
Ooit hebben we "ja" geantwoord aan een schepen die
iets prevelde over "voor-& tegenspoed".
 
Voor LM was dit sigaretten kopen zware tegenspoed en toch
lagen daar twee pakjes. Hij wou me niet zien wegwaaien.
 
Van pure consternatie heb ik
deze voormiddag maar twee sigaretten gerookt.
 
m.
namiddag weer gewone hoeveelheid, tot mijn schaamte.

maart

De druppel
die de emmer
deed overlopen
heb ik opgevangen
en bij de wijn gedaan
en vrij snel was
de druppel verdwenen.
Majumau


Als man denk ik:
"het eenzaamste geluk
duurt negen maanden lang
voor haar,"
en dan plots ben je vader,
maar nooit een moeder...
Moeder zijn dat is voor haar
de vrouw...
Jaloers zijn mag de man,
met recht en reden
hij zal die eenzaamheid nooit kennen,
de eenzaamheid
van moeder en foetus.
En al die jaren later...
mijn naam is vader
en soms ook vaderke,
en verder breng ik het niet.
Haar naam is Moeder
met grote M!
van M m m m m m ....
Werner


Volmaakt

Op mijn tochtje langs dorp en door veld
door geen enkele gedachte meer gekweld

Kijk ik om me heen en geniet
zie  ....  daar    ...  in 't verschiet
glijdt een boot door het zilver van de Maas
zonder geluid of geraas

Een roofvogel, die met melancholiek   geluid
aan het speuren is naar een buit

Azalea's staan te pronken
met hun zachte kleuren mij toe te lonken

Vogels zingen hun lied in een boom en in de lucht
ik voel tranen en een zucht

Misschien hebben al die jaren van verdriet en pijn
er voor gezorgd, dat ik  nu  zo gelukkig kan zijn
Sidonia

Het doodgaan maakt bang
Niet zozeer het doodzijn,
Men zegt dat het moet,
maar ik wil nog zoveel.

Misschien is het doodgaan ook niet zo erg
maar het doodblijven dan wel.
Ik weet niets,
maar het afscheid van mijn voorhangers
raakt me steeds maar meer.

 

Straks, zal ik er aan denken
doodgaan en doodzijn.
Straks misschien
sjoklat

 

 Home