Gisteren hadden
de weerlieden zwaar weer voorspeld,
en dat bleek
ook juist te zijn, knappe detectiemethodes,
ze vergissen
zich zelden nog.
De storm was
aangekondigd, LM had
eten in huis
gehaald alsof we
vier jaar
bezetting zouden doormaken,
de enige die
zich vergiste was ik :
geen
sigaretten in huis.
Die moet ik
zelf gaan halen, want LM vertikt het
sigaretten
op zijn boodschappenlijst te zetten.
'k Douchte
wat later dan anders, omdat we
naar de berk
en de populieren stonden te kijken.
En naar het
klein eikje. En naar de druivelaar van de buren.
Houden die
bomen & groeisels het ? Allemaal ?
- 'k Moet er
sebiet toch door... zei ik.
- Waaróm?
Gij waait wég bij dit weer !
- 'k Zal een
paar bouten in mijn zakken steken hé.
(een
standaardgrapje hier in huis,
'k ben
160 cm hoog en weeg 50 kg,
vandaar
ballast in mijn zakken bij zwaar weer.)
Toen ik uit
de badkamer kwam lagen er op tafel twee
pakjes
sigaretten. Twéé.
LM had ze al
gekocht, omdat hij niet wilde dat ik de deur uit ging.
Hij wou me
niet weggegrepen zien door stormige waaiwinden.
Voorstellingsvermogen heeft charmes.
Maar bij momenten heeft zijn fantasie meer Beaufort dan
de wind in de schrijfsels van Esquivel !
----
Sigaretten
kopen is absoluut tégen zijn principes.
----
Ooit hebben we "ja" geantwoord aan een schepen die
iets
prevelde over "voor-& tegenspoed".
Voor LM was
dit sigaretten kopen zware tegenspoed en toch
lagen daar
twee pakjes. Hij wou me niet zien wegwaaien.
Van pure
consternatie heb ik
deze
voormiddag maar twee sigaretten gerookt.
m.
namiddag
weer gewone hoeveelheid, tot mijn schaamte.
maart |