Poëzie van en door EZW

Poëzie van en door EZW
Ik wil even mijn ei kwijt zei de kip telkens ik een ei leg neemt iemand het weg ik kan u zeggen . dat ik evengoed geen ei meer zal leggen u kookt of bakt mijn kind en wat doet u met de schaal die gooi je in het grind het is een schandaal daarom maken wij zo'n kabaal na 't leggen van een ei. Majumau	Woorden door een kind geschreven, op een heel klein stuk papier. Woorden soms slecht begrepen, door ons de hele groten. Kinder gedichtjes speciaal gevoelig, uitingen recht uit het hart. Hun teder gevoel is nog piepjong, doch het raakt steeds ons gemoed. Konden we maar terug kind zijn, en schrijven van ons gevoel. Het gedichtje zou anders klinken, als een teder woordenwaterval. big ietie
Soms, laat in de nacht lig ik wakker en kijk naar haar, terwijl ze slaapt Ze is verloren in vredige dromen Dus doe ik de lamp uit Lig daar in het donker En de gedachte dwaalt in mijn hoofd Als ik nooit meer wakker word in de morgen zal ze ooit aan de manier hoe ik me voel twijfelen Hoe ik me over haar in mijn hart voel Al morgen nooit komt Zal ze dan weten hoeveel ik van haar houd Heb ik op elke manier geprobeerd om haar elke dag te laten zien dat ze de enige voor me is En als mijn tijd op aarde om is moet ze de wereld zonder me aanvaarden Zal de liefde die ik haar in het verleden gaf genoeg zijn om te blijven Als morgen nooit komt Omdat ik eens in mijn leven een liefde heb verloren Die nooit wisten hoeveel ik van hen hield Nu leef ik met de spijt dat mijn werkelijke gevoelens voor hen nooit onthuld zijn Dus ik heb een belofte met mezelf gemaakt Om elke dag te vertellen hoeveel ze voor me betekent En die situatie te omzeilen Nu, er is geen tweede kans om haar te vertellen hoe ik me voel Als morgen nooit komt Zal ze weten hoeveel ik van haar houd Heb ik op elke manier geprobeerd om haar elke dag te laten zien dat ze de enige voor me is En als mijn tijd op aarde voorbij zal zijn moet ze de wereld zonder me aankunnen Is de liefde die ik haar in het verleden gaf genoeg om te blijven Als morgen nooit komt dus vertel degene waar je van houdt gewoon waar je aan denkt Als morgen nooit komt Peggytwo	Soms schrijf ik wel een rijm in mijn bad en menig gedicht is in 't water verdronken wegens te licht of ik was beschonken of onbekwaam en koos inspiratieloos een dutje te doen soms is mijn hoofd leeg doorschijnend als een bad vol water. Majumau Was mijn een gedicht . Was haar een gedicht . Was het zijn gedicht . Sprak hij met zo-velen . Sprook zij met zoveel Zij was het niet . Hij was het ook niet . Wel was heden iemand . Nu is zij anders ,iemand . Hij is ook iemand ,anders . Dichter is het dicht in woorden. Donkere klaarte over ? Leven . Woorden voor den broden ? Te laat mijn dichters ! Men word geen driehonderd jaar ! Hoek Hij liep achter de feiten aan ze waren verdwenen om de hoek daar was een mooi uitstalraam daar stonden ze al in een boek. Majumau
Het is genoeglijk en stil hij ligt in mijn armen ik lig me te warmen omdat ik dat zo wil Dan doet mijn arm pijn ik wil hem van mijn schouder want ik word al wat ouder gewoon die pijn efkes laten zijn Hij draait zich om en knort en glimlacht wat vaag dat vervat in het kort wat straks nog mag, graag. Niet echt vandaag misschien, alhoewel, dat zullen we wel eens zien. m. geen uitroeptekens.	Het gedoofde vuur Het was stil, alleen en eenzaam Het was duister, kil en grijs Het was als de zon, die nooit meer opstaat het was als jouw hart... zo koud als ijs Het duister dat mijn ziel omarmde De kou en de stilte, de woede en de pijn ik wist niets, alleen dat ik verlangde om niet langer, alleen te zijn Mijn hart werd in het nauw gedreven mijn ziel barstte open, kwijnde weg in de nacht door jouw duistere daden heb ik alles opgegeven jij was het. jij doofde het vuur in mijn hart... Joseph 39
Eenzaam en alleen, in je eigen gekeerd. Eenzaam voor je peecee, om toch vrienden te zoeken. De eenzaamheid is heen, je chat nu met maatjes. Het is of ze zijn bij jou, en dan in je eigen huis. Eenzaam in je hart, je voelt je eigen smart. Maar met je beste vrienden, kun je het geluk vinden big ietie	Treurwilgen treuren jazeker maar wilgen niet nog nooit is het gebeurd nee wilgen die treuren niet. majumau Gesplinterd is mijn ziel Bij ’t sterven van mijn vriend ik weet niet waar ze is mijn ziel Dus ook de splinters niet En leef dus verder met de splinters, En met mijn eigen ziel Ikke, Ik, ergens… Werner
tjaaa , de zwarte vogels van de nacht ze blijven om me heen Ik moet mijn eigen pad maken in een landschap onbekend. Geen weg is er alleen bloeit de forsythia in mijn vaas geel vuur . Geen weg is er het is goed ik moet mijn eigen wegen maken nu. Gilhari	Mijn hart zit vol emoties Soms is het echt te klein Ik heb ze goed verstopt Wil sterk en zeker zijn Maar als ik minder sterk ben Het leven even moe ben En mezelf kwijtraak En domme dingen doe Dan word ik heel erg bang En dan maak ik mooie dingen Soms ongewild wel eens stuk Die niet meer te maken zijn Maar als de nood het hoogst is En je bent echt heel klein Dan kom je er pas achter Wat een echte vriend kan zijn.!! Peggytwo
Als ik zo nu en dan zit te denken, aan de fouten die ik heb gemaakt. Dan denk ik aan al die wenken, die dan ooit tot mij zijn geraakt. Ik mag dan ook nooit zeggen, ik maak nooit zulke fouten. Ik moet dat naast mij leggen, of niemand zal nog van mij houden. Fouten maken we allemaal, iedereen,groot of heel klein. Fouten maken is geen schandaal, ze toegeven dat is pas heel fijn. big ietie	Nu kan de lente komen De winter is voorbij De botten aan de bomen Verlangen naar de mei O lieve milde lente O heerlijk jaargetij! Gij maakt het hart der mensen Weer jong en levensblij! Nu kan de boomgaard bloeien En geuren in de wei Waar boterbloempjes bloeien Zo welig en zo vrij. Nu kan de merel fluiten Zijn mooiste melodij De lente lokt ons buiten Naar bergen bos en hei! Bertje1
De kwalitijt van mein gedigten is vlink agteruid gehaan omdad ik peinlukke gefrichten hep laad ik de meeste vouten staen. Majumau Leven Niet je hele lange leven met je voetjes op de grond beetje dromen beetje zweven lijkt me ook niet ongezond. Jackie 1942 Al ben ik ol met pensioen, toch heb ik nog vele te doen. zo, gongk ik eens wat liggen op mijn rugge, om te rusten op een pelouse, ergens in Brugge. Maar van rusten was er rap geen sprake, toen een mugge kwam zuugen op mien kake. En opdat ze mie niet langer zoe ambeteren, ben ik maar rechte gestaan, ‘k moeste toch urineren. Ja, rusten in Brugge op je rugge, was toen onmeugelijk omwille van een mugge. De volgende keer ga ik ze vangen, en heur poten trekken met een nieuwe niepetange. 31 augustus 2007 Majumau	Ik ben overgrootvader 'k Zit wat in mijn leuningstoel! „’t Is hier koel. „’s Avonds hofje wel van praten. „’t Zuidewindje, bestevaar! „Blaast hier zacht door ’t beetje haar, „Dat de tijd mij heeft gelaten „Met mijn twee en zeventig jaar.” Och! ik heb mijn tijd gehad; Weetje wat? Als de lieve God me haalde, ’k Heb het menigmaal gezeid, ’k Zou niet rouwig wezen, meid! Als ik in het graf je daalde, Daar je moeder lang in leit. „Ja maar, als ’k me jongste zie „Op mijn knie, „En het lacht je vriendlijk tegen, „En jijzelf zoo welgemoed „Meelacht met den kleinen bloed, „’k Denk dan dikwijls, wat een zegen „De oude dag nog smaken doet.” Nu mijn goede, trouwe Ma! Dat is waar. ’k Wil den lieven hemel prijzen, Die zoo gunstig nederziet, En mij meer genieten liet. Dan ik jou wel aan kan wijzen; Die geloven haasten niet. Bertje 1 Wegens mijn druk bezet leven geloof ik nog in God enkel van zes uur tot halfzeven. Majumau.
Vriendschap Ik zou graag sterren willen plukken En ik weet dat ze me lukken Ik zou ze bewaren in mijn hart Speciaal voor jou leg ik ze apart Ze zouden mijn ogen doen stralen En het beste in mij naar boven halen Daarna zou ik ze aan jouw schenken Dat is voor jou mijn aandenken Zolang deze sterren blijven schijnen Zal onze vriendschap nooit verdwijnen! jacqueline	Een stille lezer, een diepe gedachte. Een goed genezer, soms niet bij machte. In een verre hoek, even bezinnen. een gesloten boek, in je hart van binnen. Woorden als een stille wind, komend uit je leven. Zorg dat je ze vind, om aan je kind te geven. big ietie
Het is aarde deze grond onder onze voeten voelen met handen zien met ogen Kleurrijk is de pacht de geur van de natuur om ons heen veranderd in seizoenen geboorte groei dood Als een bloem ontspringt zich opent leeft ademt in het nieuw geboren zijn. Charlot	Bovenal vergeet het werk, doe niet veel en spijbel sterk. Heilig steeds het luie leven, naar vakantie zult gij streven. geen labeur, geen vermoeienis, doe nooit wat te moeilijk is. vergeet het schrijven en noteren, ook het blokken en studeren. wees steeds vrolijk, werk tesamen en spiek als je kunt, Amen. Bertje Uit het donker van de nacht een kleurenpracht... Een gloed die mij verwarmt Een arm die mij omarmt Dan een gezicht Een warme blik op mij gericht Heel even maar Dan lost weer alles op Naar waar? jacqueline






Home

Vriendschap