poezie2 - Elk zijn waarheid

Poëzie van en door EZW
Als ik niet bang was... zou ik durven. Als ik het zou durven... zou ik slagen. Als ik zou slagen... zou ik het kunnen. Als ik het zou kunnen...zou ik het willen. Als ik het zou willen... zou ik het kunnen. Als ik het zou kunnen... zou ik slagen. Als ik zou slagen ... zou ik het durven. Als ik het zou durven... Dan was ik niet bang. Joseph39 "S'morgens aten ze niet s'middags kookten ze niet s'avonds aten ze de overschot op 's anderendaags was ik terug thuis " Hoek	Dat vind ik ook,zei Jef,en hij raapte een knoop op. Dat staat vast ,zei Dorus,en hij naaide een knoop aan een pikdraad. 'k Moet eerst mijn klanten dienen,zei de baas,en hij vulde zijn eigen pint. Die 't schoentje past trekt het aan,zei de knecht,en hij ging er met de laarzen van zijn baas vandoor. Alles niet ineens,zei Georges,en hij betaalde zijn schulden in centen. Ik luister,zei Willy,en hij viel in slaap onder het sermoen. Haastige spoed is zelden goed,zei Jan Barbier,en hij schoor drie uren aan één baard. De stommerikken zijn de wereld niet uit,zei baas Kimpe,en hij stond voor zijn spiegel. Ik kan er niet van tussen,zei de dief,en hij hing inde strop. We leven in een tijd van overgang,zei de vos,en ze stoopten hem het vel af. Zeispreuken gebracht door Bertje 1
Het gedicht voor Prutske heb ik geheel verwerkt tot een groter geheel en zet het hieronder vooreen. Je bent mooi als je glimlacht je straalt het uit naar ons allen je hart is lief je geluid zacht voor jouw liefde ga ik vallen. Een lieflijk likje met je tong en daarna een pootje geven maakt me zeker eeuwig jong en verlengt mijn aardse leven Ik hou van je mijn lief Prutske je zwarte pels hangt heel los je bent voor mij mijn dutske we gaan wandelen in het bos. Je strelen doet zeker deugd je in mijn armen voelen is zo fijn bij jou voel ik me als mijn jeugd ik ben blij je baasje te mogen zijn big ietie	In de tuin van mijn verleden zoekt mijn ziel herinneringen wazige beelden soms hoor ik geluid ontroerend mooi dan inmens verdrietig. Denkend aan het verleden doet mijn ziel pijn. Zij die er niet meer zijn. ik zie ze nog Ik hoor hun stem. Mijn hart kan niet vergeten, hen die ik lief heb gehad,nog steeds. Zij die er voor mij waren verlieten mij een voor een. Zo gaat dat altijd Zo is het leven. Waar zouden ze zijn? Daar denk ik wel eens aan zuchtend,soms glimlachend als ik wandel in de tuin van mijn verleden. Majumau
Zalig zij. Zalig zijn die mij aanvaarden ook al ben ik dan bejaard. Die mij in mijn dagelijks leven zorg en ongemak bespaart. Zalig zij die het beseffen dat ik ze niet goed versta. En die gewoon negeren als ik een stommiteit bega. Zalig zij die niet gaan schelden als ik het tafelkleed verschroei. Die de andere kant uitkijken als ik met de koffie knoei. Zalig zij die niet steeds zeuren:Opa loop een beetje recht. Me niet voor de voeten gooien:hebt u dat al niet gezegd.? Zalig zij die mij vergeven als ik niet hun naam meer ken. Die me heel goed laten merken dat ik nog onmisbaar ben. Zalig zij die me willen helpen als het misgaat met mijn werk. Die me gaarne vergezellen om te bidden in de kerk. Zalig zij die voor me zorgen ook al duurt het jaren lang. Me vertroetelen of troosten als ik eenzaam ben of bang. Zalig zij die van me houden ook al ben ik hun tot last. En die op me blijven passen ook als het hen niet past. Zalig zij die met me samen nog eens terug gaan in de tijd. En die met me blijven praten,al ben ik de draad eens kwijt. Zalig zij die me als mens zien met mijn vreugde en mijn pijn. Die me heel goed laten voelen dat ik niet eenzaam hoef te zijn. Dit gedicht is geschreven door An Uytendaal. Zij had dit geplaats in het bejaarde krantje in IJmuiden en vond het zo goed ,dat ik dacht dat zet ik op de groep. Met de groeten aan u allen door die Poetslap	eenzaamheid, een woord een begrip, een werkelijkheid. remise, eenzaamheid terug naar huis herinneringen, flarden van gesprekken hulpeloos verdriet, echt eenzaam… vertrouwen iemand zegt je zo is het en niet anders deelgenoot begrijpend of toch nog niet echt maar deelgenoot. eenzaamheid, een woord een begrip, een werkelijkheid Trema
Mijn cholesterol slaat op hol. Mijn bloed is niet goed. Mijn suiker is ziek Reumathiek. Doodziek! Mijn kop doet pijn. Teveel wijn. Mijn ogen doen zeer. Nog eens een keer te weinig geslapen: voortdurend gapen. Maar morgen ben ik weer fris en als alle ellende vergeten is loop ik naar het café en drink een biertje of twee misschien wel drie of vier of vijf en zie... Wat was ook alweer mijn pijn? Was ik ziek door de wijn? Nou,daarom drink ik morgen bier en zal ik niet klagen hier. Majumau.	Wat het mij niet kon maken Vertel ik het later zonder vrees Ai ,,, deed pijn ,,, mijn rug Nooit lied ik het merken Mag werken zonder winst Ai ,,, deed pijn ,,, mijn verleden Verre geburen ,,vervoer dat kon Achter het woord zoveel vragen Ai,,,deed pijn ,,,€ voor waarheden Zeven malen lezen begonnen werk Denken naar zinloos achter schermen Ai,,,het deed geen pijn,,, geburen leed Men schrijven hier in stoeltjes aanschuiven Doen ze aan politiek in stoelen dans Ai,,,het deed geen pijn ,,,wil vlinder blijven Hoek
Zoveel hoofden,zoveel zinnen, Waar velen samen zijn,worden vele meningen verkondigd. Hoogmoed komt voor de val, Hovaardij bederft de mens en richt hem ten gronde. Elk huisje heeft zijn kruisje, Ieder krijgt zijn deel van leed en smart. Men mag in iemands anders bos niet jagen, Men moet zich niet bemoeien met andermans zaken(of vrouw) Aan de beste kat kan een muis otsnappen, Zelfs de meest bekwame kan missen. De wereld is een kiekenkot, De bovenste bevuilen de ondersten of De minderen worden verdrukt Eerst oompje en dan oompjes kinderen, Ieder wil in alles zichzelf laten voorgaan. spreuken gebracht door Bertje 1	als ik oud word ga ik beven, ik weet het nu al, bij het inrijgen van de draad in de naald, maar met een wit papiertje er achter zie ik terug het gaatje het oog van de naald het lijkt me groter dan anders de draad gaat er gemakkelijker doorheen, dat zachtjes beven is even geen probleem. als ik oud word ga ik beven zelf merk ik hat aan de spetters op mijn hemd en niemand zegt me dat zijn spetters, en dat is lief, want niemand zegt me dat zijn spetters… als ik oud word ga ik beven en stoot mijn schouder aan iedere hoek de plexiglazen stootrand laat geen sporen na van mijn gestoot. als ik oud word ga ik beven patiënten zouden het niet vergeven maar nu zeggen ze: "John eigenlijk zijn we maar mensen nietwaar," en na een lang en vruchtbaar leven wordt het ouder zijn wel beven Parkinson en noem maar op.. We hebben het gehaald We leven! En beven duurt nog lang Trema (aug.2006)
Er was een crimineel ontsnapt gekleed als sinterklaas over de daken, door een wakkere cipier meteen gepakt 't was pas augustus dat kon hij niet maken. Hij pakte de boef bij de lurven en belde Laurette Onkelinx op. Die zei allé ge moet maar durven maandag ben 'k weer een krantenkop. Waarom hebt ge hem niet laten gaan? Wat moet ik met deze crimineel? Tot er nieuwe sloten op de deuren staan mag hij lekker naar het voetbal gaan. Majumau aug 2006	Ik heb vannacht mijn verdrietmeter in de kast gestopt want hij is veel te kort... en toen dacht ik even: "nacht wees niet boos..." Trema
Jouw foto stond al heel lang in documenten maar nu je aanpapt met andere venten vlieg je in de prullenmand straks zal ik die legen en scheiden onze wegen en bij 't internetten zal ik foto's van zwoele madammen die mijn hart bijna verlammen in documenten zetten. Majumau	Meer dan rijkdom, meer dan macht, meer dan schoonheid, van de sterren in de nacht, meer dan wijsheid, die deze wereld kent, is het woord, te weten wie U bent. Peggytwo
herfst herfst, wat heb je te koop duizend kilo bladeren op een hoop zakken vol met wind, ja mijn kind 'k hoop dat jij dat aardig vindt Herfst, herfst, wat heb je te koop? Dikke zwarte wolken op een hoop Alles in de stad Gooi ik nat Koop jij van mij zo'n regenbad Herfst, herfst, wat heb je te koop Honderd paddestoelen op een hoop Ik zet ze voor je neer Ja mijnheer Dat doe ik alle jaren weer. groetkes peggytwo !!	Aan al mijn dierbare vrienden die er nu helaas niet meer zijn, op hen,wier vriendschap ik verdiende, drink ik nu mijn favoriete wijn. Ik voel hun schouderklopjes nog toen ze zeiden,maar vriend toch jij zal ons zeker allen overleven. Hier!Nog een fles,je lievelingswijn! Drink! Denk aan ons heel even als wij er niet meer zullen zijn. Vaak, tijdens slapeloze nachten en in de roes van rode wijn zijn we weer bijeen in gedachten, vertellen verhalen en hebben gein. Later,als ook ik door duisternis moet zoek ik mijn vrienden van weleer en nadat ik ze luidruchtig heb begroet breng ik hun favoriete wijn en trakteer. Majumau sept.2006


Home