SCOEBIDOE
Ik ben Scoebidoe, 67 lentes jong, al 44 jaar gehuwd,  2 dochters het huis uit,1 kleinzoon van 17 jaar en onze lieve Sarah 2 jaar.
Van Januari 2003 ben ik bij SN. Oorzaak is door dat me vrouw al 5 jaar verlamd is.
Hobby's zijn fotograveren en de pc.


 

SORBETTO
Ik ben Rita en 65 plusser, mijn nickname is Sorbetto ik ben gehuwd en heb 4 gehuwde zonen en 6 kleinkinderen.
Ik ben naar school geweest in Antwerpen in de Franse afdeling van een school op de Italiëlei.
Ik heb er de moderne humaniora gedaan en daarna de economische wetenschappen.
Dit tot mijn 19 jaar, en daarna werd ik door mijn ouders verplicht om in de zaak te werken. Het was een zaak in Centrale verwarming en ik moest er samen werken met een bediende die de technische kant voor zijn rekening nam, ik deed bureelwerk dwz boekhouding, typewerk en telefoon beantwoorden.
Het was een kleine éénpersoons onderneming, maar we hadden toch gemiddeld 7 arbeiders en dan de bediende en ik.
Als ik zelf had mogen kiezen dan was ik verpleegster en daarna vroedvrouw geworden.
Ik ben geboren in Wommelgem, en ik woon er nog altijd. Mijn echtgenoot is geboren in Antwerpen maar heeft het grootste deel van zijn jeugd doorgebracht in Pulle en daarna in Emblem waar hij naar school ging in het St. Gummaruscollege, vandaar zijn grote interesse voor alles wat met Lier te maken heeft.
Hij was paracommando, en moest dus naar Kongo juist op het moment dat ze onafhankelijk werden en de oorlog uitbrak, daarom is hij langer bij het leger geweest dan normaal, ze moesten de achtergebleven Belgen verdedigen en zonodig evacueren.
Wij hebben elkaar leren kennen voor hij naar Kongo vertrok en hebben verder kennis gehad toen hij terug was.
We zijn gehuwd toen we 23 jaar waren en toen we 24 jaar waren is onze oudste zoon Alain geboren, twee jaar later nog een zoon die Frank heet, en twee jaar later de derde zoon Guy. Na 6 jaar kwam er nog een kindje en het was wéér een zoon en het is Kris geworden!
Mijn hobby’s zijn fietsen, lezen en handwerken.
Ik houd me ook graag bezig met de tuin.
Mijn allergrootste hobby is het houden van raskatten, die af en toe kleintjes krijgen die naar nieuwe baasjes gaan waarmee ik meestal jarenlang vriendschappelijk contact heb. Ik krijg dan ook alle jaren rond Kerst en Nieuwjaar mooie foto’s van de poesjes die ik met veel liefde en zorg heb grootgebracht.
Omdat ik 4 kinderen had en het toen de mode was dat moeder thuis bleef bij de kinderen ben ik onthaalmoeder geworden toen mijn jongste zoon 2 jaar was.Ik heb het 30 jaar gedaan en ik had gemiddeld 4 opvangkindjes. Ik ben er onlangs mee gestopt wegens opname in de kliniek en voor een 65 plusser is het ook wel tijd om het wat rustiger aan te doen.
 
SJOKLAT              Hallo, ik ben Sjoklat.
Nickname: tja..... spreekt voor zichzelf. Gek op chocolade.
Woonachtig in West Vlaanderen.
Leeftijd: 57 jaar
Gehuwd en 2 gehuwde zonen.
Oma van 4 kleinkinderen, het 5e is onderweg.
Hobby's: boetseren, schilderen, lezen, reizen en EZW.Ik ben heel graag creatief bezig, maar de PC is ook een stuk van mijn leven geworden.
TREMA
Jawel de umlaut het dubbele puntje op de ë, de ü, de ä, de ö   in ’t Duits. In ’t Nederlands gebruikt om de stembuiging aan te duiden zoals in het woordje beëdigen, de klankkleur weet je wel…Daarom dus Trema…
Ik ben een mannetje 1,72 meter groot en BMI 19 krap, 68 jaar pas geworden en nog altijd even curieus (nieuwsgierig). Heb een artistieke opleiding gehad zo zei men toch, en bijna tien jaar hebben we in verschillende ateliers mooie  juwelen gemaakt doorgaans voor madammen, heel chique en heeel heeel duur…
Daarna 33 jaar industriële chemie in het nu wel grootste chemiebedrijf in België
Ik heb me daar enorm geamuseerd had een heel interessante job…
Hobby? Bezig zijn met van alles, heb voor alles het gepaste gerief.
Houd van muziek hedendaags klassiek en 20e eeuw.
Houd van moderne kunst vooral beeldhouwkunst.
Lectuur, al wat technisch en informatief is
42 jaar getrouwd met mijn Carolientje (Tremi) die in mei op pensioen is gegaan omdat ze dan 65 werd en dus de laan uit moest. We hebben nog één zoon waar we erg trots op zijn, een harde werker en heel sociaalvoelend zo ook zijn vriendin “onze schoonvriendin” leute altijd troef…
Schrijven op EZW, we proberen tot nu toe dagelijks een cursiefje of een berichtje te sturen, en ja voor sommigen onverstaanbaar want soms technisch maar ja iedere vogel zingt zoals hij gebekt is nietwaar, voor anderen dan weer best leesbaar, waaruit ik dan besluit dat ieder leest met eigen bril.
Zo heeft iedereen zijn interesse nietwaar.
Werner

Bijna vergeten te vertellen. Koken, de betere keuken is mijn hobby als geen ander. Dus nooit op restaurant want beter thuis, met kaarslicht op de tafel en muziekje in de hoek... Koken kost geld
veel geld soms, maar minder dan buitenhuis, en de afwas is voor de volgende dag... Ik mag altijd in de keuken, de keuken die ik voor haar bouwde maar niertjes laat ik haar dat kan ze onnavolgbaar lekker maken. Ja ze kookt ook heerlijk, van mij geleerd zegt ze soms omdat ze als verwend nest thuis niet had hoeven koken...Drinken doe ik graag en zo goedkoop mogelijk een lekkere wijn vinden voor minder dan 5 Euro per fles, oefening baart kunst maar niet altijd. Proeven en nog eens proeven, veel flessen dus en doorgaans Frans. Vriendendiensten worden aan mij gehonoreerd met Single malt doorgaans, en laat ik me verrassen. Cognac aan mij niet besteed. wel ja ik heb gekozen, gekozen voor turf en Schotland, het noorden, geen caramel... en natuurlijk ook 'een glaasje madeira my dear'. Nieuwe dingen leren
en uitproberen? Daar steek ik geen tijd meer in, het duurt te lang voor perfectie. Dat wat ik ken dat is genoeg en daar wil ik dan nog wel eens veel tijd insteken: 40, 50 uren werk, soms in enkele seconden naar den bliksem, adieu gevorderde jeugd, een wrange herinnering rijker, het is mislukt... Maar soms maak ik een vliegje, iets deugenieterig of deugnietachtig, niet deugenachtig. In tien minuten klaar en soms heel mooi , pittig en scherp, een vliegje met karakter... Kunstvliegen, vroeger om mee te vissen, nu om naar te kijken. Ik kreeg van haar een ivoren doosje  van wel honderd jaren oud...om vliegjes in te steken en af en toe eens open te doen en alle vliegjes op een rijtje te zetten  en te kijken wie de liefste is, de dapperste,
de stoutste, vlieg...
Het kleine doosje heb ik gesloten en verzegeld met een zegellak. daarin zit opgesloten een wens...
En niemand zal dat doosje openen omdat de wens dan weer verdwijnt ontsnapt in 't ijle, in het niets...
't geheim zit in het doosje, het klein ivoren doosje met schroefdop, honderd jaren oud... mijn wensendoosje
staat naast het vliegendoosje en als je aan de voordeur staat, dan kan je het doosje zien maar niet vermoeden dat er, jawel een wens inzit...een wens voor langer leven dan ik ooit mocht voor iemand die het niet getroffen heeft in dit leven iets minder nog dan ik...Komt tijd komt raad zo zei ons ooit mijn moeder
hewel dat is een uitgangspunt, de rest dat is voor later...

Werner
UISJEBEE                    Mijn nickname is UISJEBEE mijn voornaam Gust of Gustje voor de dames en ik ban 72 jaar. Geboren in Lier en daar tot mijn huwelijk gewoond, getrouwd met een Lierse : “Edith” en ook onze dochter Nicole is in Lier geboren, alhoewel we toen reeds in Berchem woonden. Tot mijn brugpensioen gewerkt in de KB,  nu KBC. Na een achttal jaren huwelijk hebben we gebouwd in Mortsel, maar daar onze dochter vijfentwintig jaar later terug kwam uit Duitsland (gehuwd met een militair) is zij in ons huis komen wonen want drie kinderen (een jongen en twee meisjes) en wij zijn naar Berchem teruggekeerd. Ik ben klein van gestalte (1,67 m) en ben reeds aan mijn zesde haarkleur. Eerst wit, dan blond, dan kastanjebruin, dan pik zwart dan grijs en nu terug wit en dat allemaal zonder scheikundige middelen. Hevige supporter van de Lyra, de dag dat zij spelen, is mijn gemoedstoestand afhankelijk van het resultaat dat zij behalen (Door niet supporters niet te verstaan)
Hobby’s : lezen, te maken reizen grondig voorbereiden, fauna en flora,kunst en nog vele zaken meer.
Lid van de seniorenraad van Berchem  als vertegenwoordiger van een plaatselijke seniorenvereniging.  Op de foto ben ik naast mijn echtgenote.
VICTOR10                   Ik heb Victor 10 als nickname maar dat wist ge al denk ik
Daar ik zelf meestal fotograaf ben heb ik maar weinig foto's van mezelf maar op mijn blog http://blog.SeniorenNet.be/halle ben ik 2 maal te zien, en ook de de site EZW met zijn talrijke foto's
In het echt luister ik naar de naam van Victor Ghysels, 65 jaar en getrouwd met Chantalle (Franstalig geboren in Henegouwen), zij is er ook telkens bij op de bijeenkomsten.
Samen hebben wij drie kinderen 2 meisjes Pascal (40) (vertaalster/tolk) en Martine (37) (Ingenieuse biochemie) en één jongen Stephane(36), (schrijnwerker) die mij zes kleinkinderen schonken. Kevin, Katrien, Jonathan, Thomas, Jeroen en Sander. Ik ben geboren oorlogskindje van 1942, in Halle (Brabant) de meest zuidelijke stad van het Nederlands taalgebied dus op de taalgrens ten Zuiden van Brussel (Ja van Halle- Vilvoorde). Halle (van Halle Vilvoorde) is sinds de 11de eeuw bedevaartstad en was tot de Franse revolutie meer dan 1100 jaar Vlaamse stad onder Franstalig bewind van de Graven van Henegouwen.
Als Hallenaar ben ik in hart en ziel. Ik hou mij bezig met:
De geschiedenis van de stad Halle, gezien op mijn manier en voor iedereen. Ook mijn familie geschiedenis staat te boek. Genealogie van diverse familie takken, die luisteren naar de naam Ghysels (alle naamvarianten) teruggaand met zekerheid tot rond 1500 de Oudste Ghysels ontdekt in Brussel eind 1100 maar is dit nog één van ons?
Woordenboek van het Hals dialect dat nog vijf jaar of meer zal duren eer het af is juist tot op de kommas, tremas en dubbelpunten na.
Ik schrijf af en toe artikels voor de Halse geschiedkundige kring en ook archeologische kring van Evere (Brussel).
Voor het werk ben ik 41 jaar geleden naar Schaarbeek verhuist, en achteraf bekeken had ik dit nooit mogen doen. Maar te laat. Nu moet ik regelmatig naar de Halse archieven. Als ik ooit de gelegenheid heb ga ik terug.
Tot daar over wie ben ik en wie op mijn blog alles leest kan mijn avonturen in 't kort mee beleven.